Het ontrafelen van vertrouwen in No, I'm not a Human

GAMING NEWS AlexP - 17 sep 2025 10:26

No, I'm Not a Human is een first-person psychologische horrorgame die spelers gevangen houdt in een verstikkend web van paranoia, keuzes en overleven. Het combineert een visuele roman met simulatie-elementen en verandert een eenvoudig uitgangspunt - beslissen wie je in je huis toelaat - in een huiveringwekkende test van instinct en deductie. Dit indiejuweeltje speelt zich af in een post-apocalyptische wereld die wordt geteisterd door dodelijk zonlicht. De verontrustende sfeer, de retro-geïnspireerde beelden en de willekeurige gameplay zorgen ervoor dat je elke beslissing in twijfel trekt.

Een wereld waarin vertrouwen wegbrandt

In een desolate, zonovergoten toekomst verbergt de mensheid zich overdag binnen en komt alleen 's nachts tevoorschijn om aan de dodelijke hitte te ontsnappen. Je bent een eenzame overlevende in een vervallen huis, achtervolgd door radio-uitzendingen die waarschuwen voor "Bezoekers" - monsterlijke entiteiten die mensen nabootsen om te infiltreren en te doden. Elke nacht kloppen vreemden aan, smekend om onderdak. Sommigen zijn wanhopige mensen, anderen zijn roofdieren met menselijke gezichten. De setting van het spel, met zijn post-Sovjet-esthetiek en griezelige details zoals een rondzwervende 3D-kat, creëert een claustrofobische sfeer waarin elke keuze voelt als een gok met je leven.

Het belangrijkste mechanisme is een gespannen cyclus van dag en nacht. s Nachts beslis je of je de deur opent, vreemden wegstuurt of elimineert. Als je er te veel binnenlaat, loop je het risico dat een bezoeker er doorheen glipt; isolatie leidt tot een grimmig lot. Overdag ondervraag je gasten, waarbij je beperkte energiepunten besteedt aan het controleren op "Bezoekerstekens" die via uitzendingen worden onthuld, zoals gave tanden of grillig gedrag. Als je een teken ziet, wordt je geweer automatisch afgevuurd; haal de trekker over of luister naar hun smeekbede, in de wetenschap dat mensen door eigenaardigheden controles kunnen weigeren. Willekeurige identiteiten zorgen ervoor dat geen enkele speelbeurt veilig aanvoelt, waardoor je herspeelbaar bent met meerdere eindes.

No, I'm Not a Human heeft geen schrikverschijnselen, maar bouwt angst op door middel van atmosferisch vervormde gezichten, griezelige dialogen en een spookachtige soundtrack. De Papers, Please-achtige deductie en de op They Live geïnspireerde identiteitshorror maken van elke interactie een psychologische puzzel. De verhalen van gasten, van sekteleden tot rouwende moeders, verweven tragedie en verdenkingen, en hinten naar diepere verhalen. Deze korte, 2 tot 4 uur durende ervaring blijft hangen en dwingt je om je af te vragen: Wie is menselijk? Wie kun je vertrouwen? Gebruik onze prijsvergelijker om de beste prijzen voor No, I'm Not a Human te vinden.