Daylight

Ze zeggen dat er geen grotere angst is dan het onbekende. En door die angst hebben onbekende gruwelen kunnen groeien. Nu zul je je eigen onbekende onder ogen zien in Daylight. Want in dit horror-avonturenspel is niets wat het lijkt, de wereld om je heen is allesbehalve vastomlijnd, het enige wat constant is, is je angst en je licht. Al het andere ligt voor het grijpen, en om elke hoek kan iets liggen dat voorgoed een einde aan je maakt. Daylight begint met je ontwaken in een ziekenhuis, maar wel een dat volledig verlaten is. Niets werkt, en je komt er al snel achter dat het enige licht op deze hele plek je mobiele telefoon is. Je begint het te doorkruisen, wetende dat er iets heel erg mis is, maar je bent onzeker over wat precies. Al snel bereik je een doodlopende weg en je draait je om, maar als je dat doet, realiseer je je dat er iets heel, heel, heel erg mis is. Want de dingen zijn veranderd, de gang waar je net doorheen liep is niet meer wat hij eerst was, en nu moet je dit ziekenhuis doorkruisen met alleen je mobiele telefoonlampje als gids, en proberen uit te vinden hoe je eruit komt zodat je weer daglicht kunt zien. De Unreal Engine 4 brengt Daylight tot schokkende grafische kwaliteit, want je zult zien hoe het detail en het gebruik van licht perfect een horrorsetting binnen een ziekenhuis maken. Elke playthrough is anders, want het ziekenhuis verandert voortdurend, zodat je je niet zomaar kunt herinneren waar je eerder was, maar dieper moet duiken om eruit te komen...als je eruit kunt komen.